Ιογενής Γαστρεντερίτιδα
Γαστρεντερολόγος, Ηπατολόγος – Πρέβεζα
Ιογενης Γαστρεντεριτιδα
Λοίμωξη
η ιογενής γαστρεντερίτιδα είναι μια εντερική λοίμωξη που οφείλεται σε διάφορους ιούς. Οι συχνότεροι από αυτούς είναι οι νοροϊοί, οι ροταϊοί και οι αδενοϊοί (τύποι 40 και 41).
Τα κύρια συμπτώματα της ιογενούς γαστρεντερίτιδας είναι οι διάρροιες (συνήθως υδαρείς) και οι έμετοι. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να παρουσιάσουν ναυτία, πόνο και κράμπες στην κοιλιά, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, κόπωση, ρίγη και σπανιότερα πυρετό.
Αίτια
Πολλοί διαφορετικοί ιοί μπορεί να προκαλέσουν ιογενή γαστρεντερίτιδα, όπως είναι οι νοροϊοί, οι ροταϊοί, οι αδενοϊοί, σαποϊοί και αστροϊοί. Οι ιοί αυτοί μολύνουν μόνο τους ανθρώπους και προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.
Είναι πολύ ανθεκτικός στο περιβάλλον και παραμένει επί μακρόν σε επιφάνειες που έχουν μολυνθεί. Ο Ιατρός πρέπει να σκεφτεί αν πιθανότερο αίτιο είναι κάποιος ιός ή αν πρόκειται για βακτηρίδιο.
Η διαφορά είναι σημαντική γιατί στις ιώσεις δεν χρειάζεται αντιβίωση (τα συμπτώματα υποχωρούν από μόνα τους αφού ο ιός, κάνει τον κύκλο του), ενώ στις βακτηριδιακές λοιμώξεις, που συχνά είναι και αυτές αυτοϊώμενες, μπορεί να χρειαστεί να δοθεί αντιβίωση.
Σε περίπτωση παρασιτικής λοίμωξης, που συχνά προκαλεί διάρροια μακρότερης διάρκειας, τα αντιπαρασιτικά φάρμακα είναι διαφορετικά από τα συνήθη αντιβιοτικά.
Η νόσος
Οι ασθενείς με PSC διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης χολαγγειοκαρκίνου και άλλων καρκινωμάτων ηπατοχολικής προέλευσης.
Η στατιστική πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου εκτιμάται σε ποσοστό 1,5% ετησίως.
Έχει παρατηρηθεί ότι η ομαλοποίηση της αλκαλικής φωσφατάσης (ALP) των ασθενών αυτών σχετίζεται με καλύτερη έκβαση, αυξημένη επιβίωση και μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης χολαγγειοκαρκινώματος.
Η νόσος φαίνεται να είναι συχνότερη στους άνδρες (~ 60%) και η μέση ηλικία διάγνωσης είναι 30-40 ετών.
Το νόσημα
Στα περισσότερα άτομα η ιογενής γαστρεντερίτιδα δεν αποτελεί σοβαρό νόσημα. Οι ασθενείς σχεδόν πάντοτε αναρρώνουν πλήρως χωρίς περαιτέρω προβλήματα υγείας.
Αποτελεί, παρόλα αυτά, σοβαρό νόσημα για τα άτομα που δεν μπορούν να πιουν αρκετά υγρά για να αναπληρώσουν αυτά που χάνουν με τους εμετούς ή τις διάρροιες, όπως είναι τα βρέφη, τα μικρά παιδιά, τα άτομα με αναπηρία, τα άτομα που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν και οι ηλικιωμένοι.
Τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα μπορεί να εμφανίσουν πιο σοβαρά συμπτώματα της νόσου. Οι παραπάνω κατηγορίες ασθενών μπορεί να χρειαστούν νοσηλεία για την αντιμετώπιση της αφυδάτωσης.
Προφυλαξη
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να περιοριστεί η εξάπλωση της γαστρεντερίτιδας.
Ειδικά ο νοροϊός είναι ιδιαίτερα ανθεκτικός στο περιβάλλον Ελαττώνουμε την πιθανότητα αυτή πλένοντας καλά τα φρούτα, τα λαχανικά και τις επιφάνειες κοπής των τροφών, καθώς και τα χέρια μας πριν από το μαγείρεμα. Μαγειρεύουμε καλά το κρέας και το ψάρι, καθώς και τα αβγά. Αποφεύγουμε το απαστερίωτο γάλα ή τα προϊόντα του.
μη μοιραζεστε τις πετσετες σας
την οδοντοβουρτσα
τα ποτηρια & τα μαχαιροπιρουνα
Πυρετος, ριγη
Να πλενετε καλα τα χερια σας
Να μαγειρευετε καλα ολα τα τροφιμα
Προστασία στους οικείους μας
Όταν κάποιος νοσεί από ιογενή γαστρεντερίτιδα, θα πρέπει για όσο διαρκούν τα συμπτώματά του και για διάστημα 48 ωρών μετά την υποχώρησή τους: Να μην συμμετέχει στην προετοιμασία του φαγητού ή στην παροχή φροντίδας υγείας σε άλλα άτομα και να περιορίσει την άμεση επαφή με τους οικείους του.
Να απέχει από τον παιδικό σταθμό ή το σχολείο (είτε είναι μαθητής, είτε εργάζεται εκεί).
Να αποφεύγει την επίσκεψη σε χώρους όπως νοσοκομεία, γηροκομεία ή άλλα ιδρύματα, όπου φιλοξενούνται άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες.
Επιπλέον, η επαφή με κόπρανα ή εμέσματα ασθενών, η επαφή με μολυσμένες επιφάνειες ή αντικείμενα, καθώς και η εισπνοή μολυσμένων σταγονιδίων που απελευθερώνονται σε περιπτώσεις έντονης διάρροιας ή εμετού μπορούν να οδηγήσουν σε μόλυνση ενός ατόμου.
Πως θεραπεύεται;
Η ιογενής γαστρεντερίτιδα Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο φάρμακο, το πιο σημαντικό στην αντιμετώπισή της είναι η αποφυγή σοβαρής απώλειας υγρών (αφυδάτωση).
Καλό είναι ο ασθενής με ιογενή γαστρεντερίτιδα να καταναλώνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες ποσότητες υγρών, για όσο διάστημα διαρκούν τα συμπτώματα του.
Η κατανάλωση αντιβιοτικών δεν βοηθά στην αντιμετώπιση της ιογενούς γαστρεντερίτιδας (όπως άλλωστε και σε καμιά ιογενή νόσο). Η λήψη αντιδιαρροϊκών φαρμάκων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων πρέπει να αποφεύγεται εκτός εάν κρίνει διαφορετικά ο θεράπων γιατρός.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡ. ΜΠΑΛΩΜΕΝΟΣ
Γαστρεντερολόγος Ηπατολόγος
διευθυνση ιατρειου
ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
26823 04248
db@gastropreveza.gr
Κλειστε Το Ραντεβου σας
Πρόσφατα σχόλια