ΗΠΑΤΟΛΟΓΟΣ

Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο καρκίνος του παχέος εντέρου προέρχεται από έναν αδενωματώδη πολύποδα μία καλοήθη βλάβη, η οποία μπορεί να υπάρχει για χρόνια στο παχύ έντερο του ασθενούς, χωρίς να δίνει συμπτώματα. Η απότομη αλλαγή των συνηθειών του εντέρου (εμφάνιση επίμονης δυσκοιλιότητας ή διάρροιας), η παρουσία αίματος στα κόπρανα, η σιδηροπενική αναιμία στη γενική εξέταση αίματος αποτελούν συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου. Η ύπαρξη τους, αν και δε σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει καρκίνος, πρέπει να οδηγεί τον ασθενή σε ειδικό γαστρεντερολόγο. Ειδικά για την πρόσμιξη αίματος στα κόπρανα αναφέρουμε ότι αυτή πρέπει να αποδίδεται σε αιμορροΐδες μόνο αφού έχει αποκλεισθεί η περίπτωση νεοπλάσματος. Η εξέταση η οποία χρησιμοποιείται σήμερα για τη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι η κολονοσκόπηση. Η κολονοσκόπηση είναι μία απλή και ασφαλής εξέταση η οποία διαρκεί περίπου 20 – 30 λεπτά. Σε κάθε περίπτωση πραγματοποιείται με τη χορήγηση μέθης, δηλαδή στον ασθενή χορηγείται ένα ήπιο κατασταλτικό φάρμακο έτσι ώστε, ενώ διατηρεί τις αισθήσεις του, δεν αντιλαμβάνεται τον πόνο. Η κολονοσκόπηση όταν πραγματοποιείται από έμπειρο, εξειδικευμένο γαστρεντερολόγο είναι μία εντελώς ανώδυνη για τον ασθενή εξέταση. Στη διάρκεια της κολονοσκόπησης ο γαστρεντερολόγος μπορεί να εντοπίσει ένα πολύποδα και να τον αφαιρέσει, προλαμβάνοντας έτσι την πιθανή μελλοντική εξέλιξή του σε καρκίνο. Με αυτή την έννοια η κολονοσκόπηση αποτελεί εξέταση ιδανική για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου.

Ο δυτικός τρόπος διατροφής (διατροφή πλούσια σε ζωικό λίπος και πτωχή σε φυτικές ίνες), η καθιστική ζωή, η απουσία σωματικής άσκησης, το καθημερινό stress θεωρούνται ενοχοποιητικοί παράγοντες για τη χρόνια δυσκοιλιότητα. Ποιος όμως είναι ο ορισμός της δυσκοιλιότητας; Για να θεωρηθεί ένας ασθενής ότι πάσχει από δυσκοιλιότητα θα πρέπει στο διάστημα των τριών τελευταίων μηνών να ισχύουν τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα κριτήρια ….

Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι η 4η κύρια αιτία των θανάτου από καρκίνο στους άνδρες και γυναίκες στις ΗΠΑ, αλλά αναμένεται να γίνει η 2η συχνότερη αιτία σε λίγα χρόνια. Το αδενοκαρκίνωμα είναι υπεύθυνο για το 85% όλων των κακοήθων όγκων του παγκρέατος. Παράγοντες κινδύνου είναι το κάπνισμα, η δίαιτα πλούσια σε κόκκινο κρέας και λιπαρά, ο σακχαρώδης διαβήτης, η χρονία παγκρεατίτιδα και το οικογενειακό ιστορικό. Η διάγνωσή γίνεται με αξονική και μαγνητική τομογραφία. Η θεραπεία είναι κυρίως χειρουργική αλλά εξαρτάται από την εντόπιση και την επέκταση του όγκου (σταδιοποίηση). Περίπου 60-80% των ασθενών έχουν προχωρημένο καρκίνο την στιγμή της διάγνωσης. Μόνο 20-40% είναι υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση.